Het ging slecht met Nederland, toren hoge rentepercentages en huizen in de aanbieding. Veel werkloosheid. Ook in de gemeenten, die nu de gemeente Bronckhorst vormen lag het werkloosheidcijfer boven het landelijk gemiddelde.
In het regionaal overleg van Achterhoekse welzijnsambtenaren werden plannen gemaakt om iets te ontwikkelen om werkloos geworden mensen te blijven motiveren en hun kennis en vakmanschap niet verloren te laten gaan.
De in Vorden wonende Tonnie Bruysten had in een gebouwtje van het maatschappelijk werk aan de Kastanjelaan in Hengelo een opvang gecreeerd waar mensen in een huiselijk sfeer even op andere gedachten kwamen en na enige tjjd ook allerhande klusjes onder handen gingen nemen.
De welzijnsambtenaren van de gemeente Zelhem, Hummelo & Keppel en Vorden konden hun bestuurders ervan overtuigen, dat er ook in hun gemeentes iets gebeuren moest. Het project in Vorden heeft niet zo heel lang bestaan. In Laag-Keppel is het min of meer een houtbewerkingsclub gebleven en in Zelhem is het uitgeroeid tot een waar creativiteit- en ontmoetingscentrum. Wethouder welzijnszaken Dik Geessink en welzijnsambtenaar Fred Wolsink hebben begin 80er jaren hun huiswerk uitgebreid gedaan. Er werden een aantal al draaiende projecten elders in het land bezocht.
Ideeen kwamen boven en er werd een enquete via de afdeling sociale zaken gehouden onder de Zelhemse werklozen.
Met een grote pot koffie werd de 1e vergadering onder een grote boom aan de Meeneweg gehouden. Namen en wensen werden genoteerd.
Er ontstond een groep initiatienemers, waaronder Bennie te Lindert, Ben Satter, Wim Koning, de heer Smees, Jan van de Ven, Piet Puthaar, die samen met de gemeente de plannen steeds meer vorm gaven. Omdat het oog was gevallen op een pand, dat eigendom van de NH kerk in Zelhem is, werd Gerrit Rijsdorp aan die groep toegevoegd om de belangen van de huurbaas te kunnen vertegenwoordigen.
Fred Wolsink wist via een bouwproject van werkloze Molukkers uit Doesburg de verbouwing van de oude boerderij met subsidie te regelen en geleidelijk kreeg de Zelhemse ‘Boerderij’ vorm. De naam is destijds bedacht door Henk Hobelman, die al het schilderwerk belangeloos heeft verricht. Er waren destijds heel veel mensen die de schouders onder dit project hebben gezet. De kerngroep had bedacht, dat bij een kennismakingsgesprek onder het genot van een kop koffie, de ‘belevingswereld’ van hem of haar benoemd zou worden. Zo ontstonden groepen die liever iets met de handen deed en groepen die alleen maar behoefte hadden om met mensen te praten. Anderen wilden wel iets aan een ander leren, met een mooi woord Gilde projecten. Op deze manier ontstond kennisoverdracht in een sociale context.
Docenten die om een ‘salaris’ vroegen, kregen te horen dat er geen geld was.Maar toch kwamen er cursussen en andere activiteiten. De Zelhemse Else Heinen was beeldend kunstenaar en werd de 1e docent tekenen en schilderen.
Henk Ooijman was haar opvolger.
Nu zijn er nog steeds stoelenmatters en houtsnijders die de kneepjes van het vak van een oudere werkloze hebben geleerd.
De aanwezige weide werd omgeploegd, waterpompen werden geschonken door de Heide smid en zo ontstond een volkstuinen complex die vandaag en de dag nog menig tuinplezier geeft. Vanaf het begin is er geen enkele betaalde kracht geweest en konden alle functies ingevuld worden door enthousiaste vrijwilligers. Gonnie, Gerda en nog veel meer dames runden, in het begin de huishoudelijke dienst en de koffiebar. De Boerderij ontwikkelde zich als voorbeeld project en regelmatig moest uitleg gegeven worden, hoe een en ander tot stand was gekomen, aan andere werkloosheidsprojecten in opbouw. Zelfs de Duitse Televisie is naar Zelhem gekomen om opnames te maken.
Na een aantal jaren trok de gemeente zich terug in de opbouwfase en werd een bestuur samengesteld, die tot op de dag van vandaag erin is weten te slagen om dit project verder uit te bouwen en in stand te houden. Thea Post werd de spil in het geheel en zorgde voor een deskundige administratie en de nodige terugkoppeling naar het gemeentebestuur.
De Boerderij Historie